برتری عسل شکرک زده به شکرک نزده

عسلی که شکرک زده مطمئنا توسط زنبور عسل تولید شده است. البته این بدان معنی نیست که کاملا خالص می‌باشد و شاید از تغذیه زنبور عسل از شکر تهیه شده، ولی حداقل در آن موادی به نام دیاستاز وجود دارد که فقط زنبور عسل قادر به تولید آن می‌باشد.
اما عسلی که شکرک نزده هیچ مشخصه‌ای برای اطمینان از طبیعی بودنش وجود ندارد مگر آزمایش کردن آن در آزمایشگاه. حال شاید کاملا طبیعی باشد و شاید هم شکر تبدیل شده با مواد شیمیایی.
برای جلوگیری از تبلور عسل معمولا کارخانه‌های بسته کننده عملیاتی روی آن انجام می دهند که عبارتند از‌: حرارت دادن، افزودن کمی جوهر لیمو در هر تن و …
در همه این موارد به خاطر وارد شدن ناخالصی در مجموعه قندهای موجود، پدیده کریستالیزاسیون (شکرک زدن) عقب می‌افتد.
در مورد کارگاه‌های نا‌شناخته که در آن حرارت دادن عسل یا به صورت مستقیم یا بدون کنترل صورت می‌گیرد نه تنها مواد موجود در عسل دچار صدمه می‌شوند، بلکه بعد از دمای مشخصی ماده‌ای به نام هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) پدید می‌آید که اگر نسبت آن در عسل زیاد شود مصرف آن خطرناک است.
میزان هیدروکسی متیل فورفورال HMF که در اثر حرارت دادن در عسل تولید می‌شود براحتی قابل اندازه گیری است. با اندازه‌گیری HMF می‌توان عسل مصنوعی را نیز از عسل طبیعی تشخیص داد.
در این نوع عسل ساکارز را بوسیله اسید تبدیل به گلوکز و فروکتوز می‌کنند و در هنگام این واکنش مقدار نسبتا زیادی HMF تولید می‌شود. در کشورهای مختلف جهان برای اینکه عسل دارای شرایط استاندارد باشد هیدروکسی متیل فورفورال آن نباید از مقدار معینی تجاوز کند.